معنی زاویه نشین در فرهنگ لغت هوشیار

گوشه نشین گوشه گیر منزوی

معنی زاویه نشین در فرهنگ فارسی عمید

منزوی، گوشه گیر، آنکه از مردم دوری گزیند و در خانقاه به عبادت و ذکر مشغول شود

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

زاویه نشین: منزوی، گوشه گیر، آنکه از مردم دوری گزیند و در خانقاه به عبادت و ذکر مشغول شود

فرهنگ فارسی عمید

عزلت اختیار کردن، گوشه نشینی

چادر نشین، صحرا نشین

کناره نشین کسی که در کنار مجلس نشیند

صحرانشین، مردم چادرنشین

کناره نشین، کسی که کنار مجلس می نشیند

((~. نِ))

آن که در فعالیت گروهی شرکت نمی کند، آن که در حاشیه شهر سکونت دارد، کسی که در کنار مجلس نشیند

گوشه شیب

کسی که در سایه نشیند، کسی که تعب و و رنج روزگار ندیده و نچشیده باشد

((~. نِ))

ساکن زاغه، بینوا، تهی دست

کسی که در سایه بنشید، کنایه از شخص بی کاره و خوش گذران که به بی کاری و بطالت عادت کرده و تن به رنج و زحمت ندهد